بربام دل من

باز امد بوی ماه تو توی کوچه های ما 

باز امد ماه عزاداری تو 

ای کاش که باشد نامم ثبت در دفتر عزاداران تو

اول این روز تا اخر این ماه می نیشینم به عزاداری تو

تا کند خداوند قبول بر این خویش

بربام دل من...

چشم به چشم تو دوختم خدایا

از عشق تو سوختم خدایا

تا توبه ام را کنی قبول

چون شمع سحر افروختم خدایا

مرا سوی خود فرا خواندی

جان ز رسیدنت افروختم خدایا

افروختی که غرق وصالت شوم

من جاهل نیاموختم خدایا

برای رهایی از اتش

هر چه شیطان ناله زد دهنش را کوفتم خدایا

بربام دل من...

افروخته ام بر دل خود علی را

افروخته ام بر دل خود ان شیر خدا را

افروخته ام بر خود ان سید عرب را

افروخته ام بر دل خود ان شاه عرب را

افروخته ام بر دل خود ان صاحب ذوالفقار دولب را

افروخته ام بر دل خود ان فاتح فتح خیبر را

افروخته ام بر دل خود ان حیدر کرار را

افروخته ام بر دل خود ان شاه نجف را

افروخته ام بر دل خود ان مولود کعبه را

افروخته ام بر دل خود ان شهید خانه خدا را

افرخته ام بر دل خود ان پهلوان عرب را

افروخته ام بر دل خود ان پهلوان جنگ بدر و احد و حنین را

بربام دل من...

باز شد اذان

باز شروع شد تکبیر

با تکبیر عشق خواندم نماز عشق خود را

کردم عبادت تو را

چه عشقیست این نماز

بین من و خدا

گفتم چه خدای دارم من

که قبول کرد نماز عشق مرا

بربام دل من...

کجایی ای فروغ شمع تابانم

که پر شد از فراق تو اشک در دامانم

بی تو چون شمع افتاده در خاکم

بی تو چون تشنه ای بی باکم

بربام دل من...

شد خاموش ان چراغ مدینه

اسمان پوشیده پیراهن عزا در شهادت او

ملائک بر یک دیگر تسلیت می گویند

بود سید الساجدین ان ششمین معصوم

بود عابد در روی زمین خدا

بود سلطان در روی زمین خدا

بود همچون خورشید در روی زمین خدا

می درخشید در اسمان همچون خورشید

می درخشید در اسمان مثل ماه و ستاره

بود فرزند رسول خدا ان معصوم پاک

بود فرزند علی مرتضی ان معصوم پاک

بود فرزند دوخت رسول خدا ان معصوم پاک

بود فرزند خورشید کربلا ان معصوم پاک

بربام دل من...

انان که به دریا زدند ز عشق خویش

دیوانه گشتندو به صحرا زدند ز عشق خویش

نوشیدن شربت عشق را در این جهان

مست گشته اندو به بالا زدند ز عشق خویش

شدند غرق در مستی خویش

افروخته اند بر دل خویش عاشقی را

جان خویش را فدای عشق خویش نمودند

سوختند از اتش عشق خویش

ز اه سوزان سوختند از عشق خویش

بربام دل من...

در هر گوشه از قلبم هک می کنم نام تو را

سر اغاز هر سخنیست نام تو

پایان هر سخنیست نام تو

ذکر تو عبادتیست برای ما

نشستن بر سر سفره تو سعادتیست برای ما

بربام دل من...

سگان که در این تاریکی کنند بر سر باطلان پارس 

اما بر سر مومنان نمی کنند پارس 

سگان که در این تاریکی ظلمت کنند بر سر ظالمان پارس

اما بر اهل نور کنند پاسبانی 

بربام دل من...

شاهان بر قله کوهسارها شب را به روز اوردند  در حالی که مردان نیرومند از انان پاسداری می کردند  ولی قله ها نتوانستند انان را از خطر مرگ برهانند. انان پس از مدت ها عزت از جایگاه های امن به زیر کشیده شدند  و در گورها جایشان دادند چه منزل بد و ناپسندی  پس از انکه به خاک سپرده شدند فریاد گری فریاد براورد:  کجاست ان دست بندها و تاج ها و لباس های فاخر؟  کجاست ان چهره های در ناز و نعمت پرورش یافته که به احترامشان پرده ها می اویختند؟ بارگاه و پرده و دربان داشتند؟ گور به جای انان پاسخ داد: بر ان چهر ها هم اکنون کرم ها راه می روند  اکنون کرم ها بر سر خوردن ان چهر بربام دل من...ادامه مطلب